Nie ma lekko...

Piątek, 2 lipca 2010 · dodano: 25.02.2011 | Komentarze 0

Biorąc pod uwagę jak długa trasa nas czekała wstaliśmy za późno i wybraliśmy się za wolno. Dopiero o godzinie 12:00 dotarliśmy do promu w Mikoszewie (ok. 10km), który przeprawił nas przez Wisłę na Wyspę Sobieszowską (3zł z rowerami).

Przejeżdżając przez tą jedyną sztuczną wyspę w Polsce, zajechaliśmy na bardzo szeroką plażę. Ponieważ nie dało się jednak dojść tam z rowerami (obładowanymi sakwami), pobiegłem sam zrobić kilka zdjęć.

plaża w Sobieszewie © Ostry7

Ponieważ nie mieliśmy żadnej mapy, szukaliśmy w Gdańsku informacji turystycznej. Znalezienie jej a także dotarcie na ścieżkę rowerową prowadzącą do Sopotu zajęło nam około 3 godziny. W tym czasie zwiedziliśmy stare miasto, Katedrę Mariacką i Żuraw.

w Gdańsku © Ostry7

Co ciekawe po starym mieście, jak i po wielu innych miejscach niedostępnych dla samochodów, można poruszać się na rowerze. Jazda ścieżką rowerową przez Gdańsk i Sopot wzdłuż linii brzegowej Bałtyku była bardzo lekka i przyjemna. Ścieżka ta okazała się bardzo skomplikowana, z przejściami dla pieszych i znakami, ale odrobina skupienia pozwoliła nam ją pokonać bez problemów. Mijaliśmy mnóstwo rowerzystów a także rolkarzy. Po drodze natrafiliśmy na Festiwal Solidarności, gdzie zobaczyliśmy wystawę wielkich figur z piasku.

wystawa figur z piasku © Ostry7

Jako, że to ja zawsze prowadziłem nasz konwój muszę się przyznać do zagapienia się. W Sopocie nie zjechałem ze ścieżki rowerowej, która jak mówiono mi w informacji turystycznej skończyła się na plaży i dała nam możliwość poruszania się po piasku bądź leśnymi ścieżkami, które fakt, były ścieżką rowerową, ale dla rowerów górskich, a na pewno już nie dla naszych obciążonych bagażami rowerów trekkingowych.

moje ulubione :D © Ostry7

wspinaczka... © Ostry7

Po bardzo ciężkiej przeprawie przez zalesioną górę, która jednak zachwyciła nas przepięknymi widokami i bardzo usatysfakcjonowała, dotarliśmy na molo w Gdyni. Droga ta jednak bardzo nas zmęczyła, ponieważ czasem trzeba było dosłownie wnosić rowery razem z sakwami. Stąd poruszaliśmy się już ścieżkami rowerowymi lub poboczami głównych dróg. Nie chcieliśmy już gubić z oczu znaków drogowych, ponieważ po wcześniejszych przygodach mieliśmy już niedużo czasu na dojechanie do Rewy bądź Władysławowa. Kierując się znakami na Hel trafiliśmy do Rumii. Tutaj musieliśmy zdecydować, czy skręcić do Rewy, czy jechać od razu do Władysławowa. Po dyskusji i konsultacji telefonicznej z rodzicami wybraliśmy drugą, dłuższą opcję. Przy wyjeździe z Gdyni zajechaliśmy na stację benzynową, by upewnić się o słuszności kierunku w którym się poruszaliśmy. Grupa motocyklistów, którzy akurat też zatrzymała się na tej stacji, później przegoniła nas. Trzeba wyobrazić sobie nasze zaskoczenie kiedy powitali nas salwą klaksonów i machaniem podczas jazdy. Z kolejnym zastrzykiem energii narzuciliśmy niezwykle szybkie tempo i do Władysławowa dotarliśmy niemal bez przerwy mając na liczniku wartości powyżej 20km/h. Dojechaliśmy przy wtórowaniu zachodzącego słońca.

zachód słońca we Władysławowie © Ostry7

Szczęśliwie szybko znaleźliśmy kemping, do którego wcześniej zadzwoniliśmy i poinformowaliśmy, że przyjedziemy późnym wieczorem. Kemping okazał się znajdować w mieście, jednak był bardzo spokojny i stosunkowo tani, ponieważ płaci się na nim tylko za osoby (15zł) .
Drogi: Asfaltowe, bardzo dobre, duży ruch, który jednak nie przeszkadzał, ponieważ przy drogach znajdowały się około 2metrowe pobocza, którymi swobodnie mogliśmy jechać. Długie fragmenty także ścieżką rowerową wzdłuż głównej drogi.